وقتی گنجشکها غزلخوان می شوند!
وقتی گنجشکها غزلخوان می شوند!
علی علی زاده(سردبیر):
در نامه اخیر دکتر محمود احمدی نژاد رییس دولت پیشین که با ادبیات دوستانه خطاب به حجت الاسلام روحانی رییس جمهور فعلی نگاشته شده است، درخواست برگزاری مناظره شده تا افکار عمومی با حقایق بیشتر آشنا شوند.
مناظره در یک فضای دوستانه می تواند برخی حقایق و واقعیتهای نگفته را آشکار سازد و اذهان را از انحرافات و یا مواردی که به اشتباه بروز داده شده است، اصلاح کند.
جناب روحانی یا این درخواست مناظره را می پذیرد و یا با توجه به شرایط آن را نمی پذیرد.
اما آنچه که در اینجا ذکر آن را لازم می دانم اشاره به یاوه گوییهای برخی افراد است که کاسه داغتر از آش شده اند و متاسفانه فضا را برای التهاب و حمله به 8 سال ایثار ، فداکاری و خدمتگزاری رییس دولتهای نهم و دهم فراهم دیده اند و گاها ادب و نزاکت را هم به کناری گذاشته و هرچه دل تنگشان به خطا خواسته به زبان و قلم می آورند.
اینکه احمدی نژاد در برخی جاها مثل خیلی از مسئولین دیگر دچار اشتباه یا سهو شده است جای تعجب نیست، اما وی اصول انقلاب را همیشه رعایت کرد و به قول رهبر معظم انقلاب فریادگر آرمانهای انقلاب اسلامی در مجامع بین المللی بوده است و یقینا یکی از بهترین خدمتگزاران انقلاب اسلامی ایران تا به حال بوده است.
دکتر احمدی نژاد در پی گزارش تلویزیونی حجت الاسلام روحانی معروف به گزارش 100 روزه که رییس جمهور فعلی دهها دقیقه آن را اختصاص به انتقاد از دولت قبلی داده بود، متقاضی مناظره با وی شد اما در این راستا به جای جناب روحانی صدها نفر به اظهار نظرهای ناصواب روی آورده و یک تقاضای عادی را عَلَمِ عداوت کرده و متاسفانه کلمات سخیف و دور از ادب و نزاکتی را به کار بردند که جای تعجب دارد.
معلوم نیست دولتی که ادعا دارد با کلید تدبیر می خواهد به چاره جویی بپردازد چرا اینبار داس به دست گرفته و به جنگ 8 سال خدمت بی منّت دولتهای قبل رفته است؟
در دنیای انتقاد، راه پاسخگویی و قانع سازی باز است و انتقادی محترم و مقبول است که محترمانه ، به دور از حبّ و بغض ، منصفانه ، عالمانه و از سرِ دلسوزی باشد و تخریب در آن جایی نداشته باشد.
البته انتقاد با تخریب یک طرفه و مغرضانه فرسنگها فاصله دارد و به نظر می رسد آنچه منظور نظر جناب روحانی بوده است ، انتقاد بوده است و بس. اما این انتقادها چقدر واقعی و منصفانه بوده است باید از چشم منصفین و نقد شونده باید نگریست.
به یقین دکتر احمدی نژاد این انتقادها را قابل پاسخ و دور از انصاف تشخیص داده و در مقام دفاع از عملکرد دولت خویش برآمده است و حتی اگر جناب روحانی بنابر تشخیص خود از قبول دعوت به مناظره امتناع نماید برابر قانون باید دوبرابر زمان مصروفه برای انتقاد انجام شده در صدا و سیما فرصت در اختیار رییس جمهور پیشین قرار گیرد تا از عملکرد خود و دولت وقت دفاع کند و مردم در این زمینه داوری کنند.
مفهومی ندارد که یکی از مشاوران رییس جمهور در عین بی تدبیری زبان به سخن بگشاید و افاضه بفرماید که :» احمدی نژاد در سطح روحانی نیست!!«.
در این صورت می توان گفت : اگر جناب روحانی 100 روز سابقه رییس جمهوری دارد ، دکتر احمدی نژاد بیش از 2920 روز سابقه ریاست جمهوری داشته و قریب به 30 برابر کارکشته تر و وزین تر از رییس جمهور جدید بوده و احتمالا موضوع برعکس شود!
یا اینکه یک فعال دانشجویی جزء در ارومیه اظهار فضل کند که:» درخواست احمدی نژاد خنده دار است!«
واقعا باید به این افراد چه پاسخی داد؟ کجای دفاع از حقیقت و استفاده از حق قانونی برای پاسخگویی خنده دار است؟ چرا یک جوان نپخته باید به خود اجازه بدهد در باره یک خادم کشور که 8 سال با جان و دل ودر حد توان خود خدمتگزاری کرده است چنین کلمات سخیف و به دور از نزاکت به کار ببرد؟ چرا دستگاه قضا و مدعی العموم وقتی نوبت توهین به دکتر احمدی نژاد می رسد مهر سکوت بر لب می زنند و تنها می توانند اتهامات واهی در مورد وی را به عرصه محکمه بکشانند؟
چرا اجازه داده می شود یک نشریه محلی عالی ترین مقام اجرایی کشور را که 8 سال عهده دار خدمت به مردم بوده است را »دیوانه«! خطاب کند؟
اینکه یکی دیگر از مشاوران رییس جمهور به چه حقی به خود اجازه می دهد و از طرف دولت در خصوص درخواست دکتر احمدی نژاد می گوید: »ما وقت این حرفها را نداریم؟!«
چطور رییس دولت فعلی وقت دارد به قول آن روزنامه نویس کهنه کار» در زنگ حساب ، انشاء بخواند« و به جای ارائه عملکرد دولت خود ، نیمی از وقتش را به انتقاد بگذراند؟
باید حق احمدی نژاد را برای پاسخگویی محترم شمرد.
